Talent in huis. Succes gegarandeerd?

Enkele recente artikelen over inhuren van talent en wat we van deze talenten kunnen verwachten brengen enkele verschillen in opinie aan de oppervlakte. Voor alle duidelijkheid: deze artikelen gaan over het recruteren van business talenten, de waarde die ze toevoegen aan een bedrijf en het niveau van aandacht dat gegeven dient te worden aan hun ontwikkeling. Weze het in business, sport of kunst, talent is onmiskenbaar een voorwaarde om te slagen en een plaats in de spots op te eisen.
In tegenstelling tot sport of kunst is er voor business talenten meer discussie over het feit of deze talenten ook het vele geld en aandacht waard zijn. Volgens William Taylor van Fastcompany  wordt er te veel geld (en verwachtingen) geïnvesteerd in de zogenaamde supertalenten. Investeren in het vormen van meer evenwichtige teams kunnen volgens hem voor veel minder geld en toch collectief uitstekende prestaties opleveren. Wat is het dan dat een talent overeenkomstig laat presteren? Taylor ziet een oplossing in het optimaliseren van de externe stimuli zoals organisatie, collega’s en management aandacht.

Supertalenten zijn niet enkel overgewaardeerd maar daarenboven besteden een meerderheid van de werkgevers te weinig aandacht aan het begeleiden van de talenten zodat maximaal gebruik gemaakt wordt van hun competenties. Slechts 11% van de organisaties geven aan een talent management policy te hebben, 60% heft geen zo’n policy en de rest laat het eenvoudig aan HR over om talenten te begeleiden.

De voor de hand liggende vraag blijft dus. Moeten we talenten (blijven) inhuren? Ik ben er van overtuigd dat uw HR afdeling en business manager hierop een duidelijk antwoord kunnen geven.
Mijn vraag gaat evenwel wat verder: eens het talent gespot, hoe kunnen we hem of haar screenen zodat het talent past in onze teams en intrinsiek de verwachtingen kan inlossen? In sport, een domein waarvoor ik toch enige ervaring kan claimen, zou ik andere intrinsieke factoren definiëren als passie, fysieke geschiktheid en inzet. Het relatieve belang van elke factor binnen een talent kan variëren alnaargelang de sport – technisch, uithouding, tactisch, … - maar moet onmiskenbaar aanwezig zijn.

---

Het is dan aan de coach of trainer om de correcte balans te bepalen en de atleten daarop te screenen. Ik sta niet alleen met deze visie: atletiekcoach Jacques Borlée (Europees coach van het jaar) beweert dat talent slechts 20% van de 400m-loper geschiktheid en dus prestatie uitmaakt. Waarschijnlijk waar voor 400m zou ik dit zelfs naar minder dan 10% brengen voor alles boven 5000m.

Dezelfde methodologie kan toegepast worden voor business talenten: welk zijn de belangrijke intrinsieke kwaliteiten waarover iemand moet beschikken naast talent? Inzet zeer zeker. Passie? Uiteraard. Fysieke of mentale geschiktheid? Absoluut. Dit gezegd zijnde, welk is dan de ratio voor elk van deze componenten die aanwezig moet zijn in elk talent? Net als voor sport durf ik beweren dat talent waarschijnlijk de minst belangrijke factor van alle is. Ik heb heel wat mensen uitzonderlijke prestaties zien leveren gebaseerd op passie, zweet en tranen dat ik deze factoren even belangrijk – indien niet meer- acht dan hun talent. Wat is het verschil tussen Usain Bolt en Kim Collins? Iemand? Usain Bolt (Jamaica) heeft met 9.76sec de beste wereldprestatie 2011 op 100m neergezet in Brussel, Kim Collins (Saint Kitts and Nevis) liep een uitstekende 10.01sec in Zagreb. Da’s een verschil van 2.5% met Bolt. Weet je, er is slechts één Usain Bolt maar nogal wat Kim’s.

Screent jouw organisatie voor kwaliteiten naast talent? Hoe vinden jullie de Kim Collins’en van deze wereld? Ik ben zeer geïnteresseerd om dit te vernemen.